“Het is overduidelijk een cyste” zei de radioloog en met die woorden gaf ze mij vanmorgen mijn heerlijke, normale, fijne, blije leven weer terug. Op vrijdagavond (waarom gebeuren dit soort dingen toch altijd voor het weekend??) vond ik een knobbeltje in mijn borst en schrok mij rot.
Het kwam ook volkomen uit de lucht vallen, want ik had net 6 weken daarvoor nog gehoord dat alles goed was.
Maar op het moment dat je zoiets voelt in je borst, stromen alle afschuwelijke scenario’s die je maar kunt bedenken, je hoofd binnen. Vooral ’s nachts lijkt alles grootser en is het bijzonder moeilijk om die gedachtegang tegen te houden, zeker omdat ik al mensen heb verloren aan die k-ziekte.
De gedachten in mijn hoofd verliepen van heel angstig naar ‘morbide humoristisch’ en ze leidden tot allerlei activiteiten. Zo heb ik die nacht bijna mijn volledige uitvaart gepland, giechelig bedacht dat mijn (pas geschoren) benen er in ieder geval netjes bij zouden liggen en heb ik alles gegoogled over borstkanker (overigens zeer af te raden!). Maar de bruidsjurken op TLC bleken de beste afleiding te zijn 🙂
Die ochtend besloot ik om mijzelf weer bij de kladden te grijpen. Ik coach mensen niet voor niks in positief denken. Ik heb zoveel mogelijkheden, technieken en kennis om mijn gedachten om te kunnen draaien, waarom gebruikte ik dat dan niet zelf?
Dit was voor mij de ultieme test, zo besloot ik.
En ik hypnotiseerde mijzelf, zette een paar positieve suggesties in mijn onderbewustzijn en ging op pad met mijn jongste dochter. Wij hadden die dag een moeder-dochter dag gepland en ik besloot dat ook door te laten gaan. We hebben ons reuze vermaakt!
Zondagochtend besloot ik om mijzelf nog wat meer uit te dagen.
Omdat ik werk met de wet van de aantrekkingskracht zette ik, vol vertrouwen, de volgende wens in het Universum: “Vandaag krijg ik een heel helder en duidelijk teken over de toestand van de bobbel in mijn borst”. En daar liet ik het bij.
Onverwachts besloten mijn lief en ik die dag om alsnog naar een feestje van een vriendinnetje te gaan. Je begrijpt vast wel dat er een grote glimlach op mijn gezicht verscheen, toen ik op dat feestje in contact kwam met een behoorlijk bekende oncoloog, een goede vriend van haar. Ik vertelde hem mijn verhaal en hij gaf op basis daarvan aan dat hij dacht dat het vermoedelijk een cyste was. De dankbaarheid doorstroomde mijn lichaam, ik wist dat dit het teken was waar ik om gevraagd had en nam het met beide handen aan.
Het was nog slechts de bevestiging van de radiologe, die mijn dankbaarheid in volle glorie liet stromen.
De tranen van blijdschap liepen over de wangen en ik wilde eigenlijk heel hard juichen maar gezien de plek waar ik was hield ik het bij het platzoenen van mijn liefste 🙂
Buiten leek alles veel intenser gekleurd, ik vond iedereen lief en de wereld voelde verrukkelijk…
En ik besloot om deze intense dankbaarheid voor de rest van mijn leven met mij mee te dragen. Het was mij wederom duidelijk gemaakt, dat alle problemen die we menen te hebben, verbleken als je gezondheid in het geding komt.
Liefs
Yvette
Lieve Emma,
Ik wil niet zomaar te stellen dat je met de wet van de aantrekkingskracht kunt voorkomen dat je kanker krijgt, maar ik wil het ook niet afdoen als onmogelijk. Ziektes liggen iets gecompliceerder (vanuit mijn visie) dan dat je dit zomaar kunt stellen.
Ik zie het lichaam en de geest/het denken als één geheel. Het een werkt samen met het ander. Als een mens veel boos is en het niet op een goede manier uit, zal dit zich veelal openbaren via het lichaam. Dat kan in allerlei verschillende vormen zijn. Bij de ene mens zou het misschien een maagzweer zijn, bij een ander obstipatie en bij de derde kanker.
Wij zien kanker als een totaal andere ziektevorm dan obstipatie, omdat het dodelijk is. Maar vanuit mijn zienswijze is het een van de vele uitingen in ons lichaam om ons te laten zien dat we onze emotionele problematieken nog niet hebben opgelost. Ik geloof dat wij gevoelig zijn voor het ene of het andere ziektebeeld omdat we genetische materiaal bij ons dragen, in bepaalde omgevingen leven, of van een bepaald geslacht zijn, waardoor het lichaam die ziekte als uitingsvorm ‘kiest’. Voeding, beweging en levenswijzen zullen ook hun duit in het zakje doen.
Dus de ziektevorm is soms wat ondoorzichtig, maar hoe je er vervolgens mee omgaat is voor welke ziekte dan ook hetzelfde: je gaat eerst naar een arts en je laat je behandelen op de wijze die bij jou past én je luistert naar de boodschap achter de ziekte om deze vervolgens te verwerken.
En bij dat laatste kan ik helpen…
Geweldig dat je dit zo hebt uitgewerkt, want velen herkennen die gevoelens. Of van hun partner of van zichzelf!!!
Ik begrijp Tommy dat jij of iemand in jouw omgeving ook kanker heeft gehad? Ik ken gelukkig niemand, maar ik maak mij er wel heel erg zorgen over.
Yvette kun je met de wet van de aantrekkingskracht ook voorkomen dat je kanker krijgt?
Groet Emma