Ik zag net weer een aflevering van Belief. Een documentaire van Oprah Winfrey, over de verschillende religies in de wereld, of beter gezegd: over hoe verschillende mensen hun geloof beleven en praktiseren.
Een prachtige en vaak ontroerende serie en vanavond werd ik opnieuw ontroerd. In Israël, waar joden, moslims en christenen vaak bang voor elkaar zijn en elkaar vaak niet vertrouwen, is een muzikant opgestaan en die heeft een orkest opgericht waar alle gelovigen naast elkaar zitten. ‘Zodat ze elkaar als mens gaan leren kennen’…en waar muziek dus de verbindende factor is.
Als ik dan zie hoe die mensen van elkaar gaan houden, ongeacht ieders geloof, dan ontroert mij dat. Het ontroert mij omdat ik voel dat het de bedoeling is dat we allemaal van elkaar houden.
Dat we elkaars andere perspectieven waarderen en respecteren. Dat we zien dat ons ‘anders-zijn’ net zo’n eenheid vormen als de kleuren van de regenboog…
Wat als we alle labels van de religies eraf halen? Het stickertje ‘moslim’ en ‘jood’ en ‘christen’ en ‘hindoe’ trekken we er vanaf.
Wat blijft er dan over: ‘Mensen die geloven in een God op hun manier’…
Zouden we dan eindelijk kunnen zien dat we allemaal hetzelfde zijn?
Liefs
Yvette
Mooi stuk en ik zou willen dat het zo was!
Maar het is niet altijd even realistisch denk ik. We zijn soms gewoon heel verschillend en Joden en Arabieren liggen al eeuwen met elkaar in de clinch, dus waarom zou dat nu ineens veranderen?
Ja Paul, maar daarom schrijft Yvette toch ook over die labels die eraf moeten. Dat is de kunst juist!