Ik heb ruime grenzen. Ik kan echt heel veel begrijpen, zelfs als mensen soms heel lelijk doen tegen mij, kan ik toch hun licht zien.
Maar op het moment dat men kinderen gaat ‘mishandelen’ dan komt er in mij een oerinstinct omhoog en zijn mijn grenzen kraakhelder en niet heel ruim.
Van kinderen moet je afblijven!
Die woede in mij ontstaat door alle berichten over jonge kinderen die met mondkapjes op school moeten rondlopen. Foto’s van kinderen die op afstand van elkaar in cirkels moeten spelen, die zichzelf moeten testen of die smetvrees en kapot gewassen handen tonen.
Die woede wordt wanhoop door de verhalen van en over pubers die totaal depressief zijn geworden waardoor zij zichzelf van het leven benemen omdat ze geen toekomst meer zien.
Dan is het niet gemakkelijk om door mijn tranen van verdriet en woede heen mijzelf weer in de goede liefdevolle modus te krijgen.
Het lukt mij doordat ik mijzelf dan steeds opnieuw herinner aan het feit, dat wij met ons allen (als ziel) heel bewust gekozen hebben om juist in deze tijd op aarde te zijn.
Omdat wij zouden helpen om de frequenties hoog te houden en zoveel mogelijk mensen mee te nemen in die hoge trilling.
Juist omdat wij (de mensen die bewust zijn van alles wat er nu speelt) de taak op ons hebben genomen om licht op de duisternis te schijnen. En daarom moeten wij blijven waken dat wij onze boosheid niet wederom de wereld ingooien.
Wij moeten niet nog meer donker aan het donker toevoegen, daarmee wordt het licht juist kleiner.
En dus kies ik er iedere dag opnieuw voor -hoe moeilijk het soms ook is- om de boosheid, de woede, het verdriet, de haat en alle andere emoties met lage frequenties, in mijzelf te verwerken.
Zodat ik daarna weer oprecht licht in de wereld kan zetten.
Mijn liefste Willem zei heel mooi: “wakkere mensen zijn juist heel goed in staat om hun woede om te draaien naar passievolle acties en ideeën, omdat zij begrijpen hoe het werkt”.
Wat helpt is om steeds opnieuw te beseffen dat niets zomaar gebeurt. Dat alle onrechtvaardigheid nodig is.
Mensen moeten echt wakker geschud worden. Een schop onder de kont krijgen. Want we weten allemaal dat ook wij pas in de actiestand komen, als zaken op de spits gedreven en grenzen overschreden worden.
Die 5e dimensie waar wij naar op weg zijn, komt immers niet van buiten maar van binnenuit. Door de bewustzijnsverandering zullen wij nieuwe keuzes gaan maken en daardoor zal de verandering plaats gaan vinden.
Daarvoor moeten wij eerst de systemen die ons al eeuwenlang in bedwang houden, doorzien.
Alle systemen!
De bancaire, politieke en gezondheidssystemen. Maar ook de school-, justitiële-, racistische en de pedofiele systemen.
Alle onderdrukkende polariserende systemen in de hele wereld, veelal geïnitieerd door die elitaire groep die overal hun vingers in de pap hebben.
Als je even afstand neemt en dan kijkt naar de snelheid waarmee velen in één jaar de ogen hebben geopend dan is dat bijna ongelooflijk. Het is verschrikkelijk om dit onder ogen te zien en dus hebben we heel veel helden rondlopen.
In een sneltreintempo is de corruptie binnen alle systemen ineens kraakhelder geworden en dat is nogal wat om te verteren. Maar het is zo belangrijk want verandering begint bij bewustwording
Kun je begrijpen hoe trots ik was op een paar jonge vrouwen van midden 20, die ik hoorde praten over de elitaire families die de wereld bestieren en de mensheid grotendeels onderdrukken?
Wat mij ook enorme rust geeft is het inzicht dat het JUIST alle bizarre onrechtvaardige maatregelen zijn die tot deze bewustwording leiden! Die zorgen ervoor dat mensen uit de hypnose komen en denken WTF????
Dus denk ik tegenwoordig steeds vaker bij weer een nieuwe regel ‘GEWELDIG’ . Dit in de wetenschap dat er weer een lontje in het kruitvat wordt aangestoken en er opnieuw mensen op gaan staan.
Is het niet bizar dat we nu met velen praten over corruptie en zaken waar we voorheen nauwelijks over hoorde, laat staan over nadachten?
En als je dan opnieuw beseft dat deze bewustwording binnen 1 jaar gekomen is, dan geeft mij dat zo’n hoop.
Hoop omdat ik weet dat het moment gaat komen dat al die corrupte dominostenen gaan omvallen en wij die nieuwe wereld gaan bouwen.
Voor mij is dit dan ook de weg, hoe naar en onrechtvaardig dan ook. Dit is de route richting die 5e dimensie waar we het zo vaak over hebben. Een pad waarop wij, de aardbewoners, samenwerken met de lichtwezens uit andere dimensies. Zonder dat velen zich hiervan bewust zijn.
Dat kan alleen als we ons losmaken van de angst en de onderdrukking. Als we echt de kracht van licht en liefde beseffen en eindelijk gaan ervaren wat voor kracht daar achter schuilt. Dat we daarmee werkelijk de wereld gaan veranderen.
Dat betekent niet dat je je woede, verdriet en frustratie moet onderdrukken.
Integendeel!
Je moet deze helemaal doorvoelen om te kunnen verwerken en dan de passie erachter(!) gebruiken om de wereld positief te veranderen.
De passie en de drive achter de woede is gek genoeg altijd het verlangen naar liefde en verbondenheid.
Als je die zaken combineert dan gebeuren er grootse zaken, dan zet je werkelijk licht in de wereld.
Enfin, de passie achter mijn persoonlijke woede rondom het misbruik van de kinderen in de breedste zin, heb ik ook om proberen te zetten.
Ik kwam op een idee waarvan ik hoop dat ouders met schoolgaande kinderen er misschien iets mee kunnen:
Wat als al die ouders, die bewust zijn en die hun kinderen niet willen laten opgroeien binnen die oude systemen, zich nu eens per stad/dorp gaan verenigen en gezamenlijk nieuwe scholen gaan opzetten?
Ik heb geen idee hoe het wettelijk allemaal werkt, maar ik begin met deze brainstorm.
Wat als deze ouders dan gezamenlijk een ruimte zoeken waarin zij zelf leraren inhuren, die uiteraard ook bewust zijn, en hen les laten geven aan hun kinderen?
Dan starten we op deze manier alvast met de eerste scholen voor die 5e dimensie…
Doe met mijn idee wat je wilt. Geef het door, ga het onderzoeken en spar vooral als ouders verder met elkaar.
Want als we meer van dit soort initiatieven gaan opstarten, dan zijn we feitelijk al begonnen met het bouwen aan die nieuwe wereld.
De wereld waarin liefde en verbondenheid normaal zijn en waarin wij allemaal onze echte unieke Zelf mogen zijn.
Ik droom er al tijden over…
Liefs
Yvette
Voor een deel zie ik hier het archetype van de Gouden Eeuw / Verloren Paradijs. Een droom die nooit realiteit zal worden en tot teleurstelling zal leiden.
Maar de bewustwording over verouderde en gecorrumpeerde systemen, organisaties en personen is er zeker.
Liefde is echter niet de totaliteit. Soms is woede nodig. Dat die ontstaat als kinderen nodeloos mishandeld worden door het “systeem” is niet meer dan terecht.
Falende elites maken plaats voor nieuwe elites. De mens is een hiërarchisch groepsdier. In oude verhalen gaat het vaak om herderschap; het beeld van verantwoordelijke leiding en het beeld van onderdeel zijn van een kudde. Beide elementen zijn momenteel zwak. De kudde is vervangen door de massa, en de herder door de marketingman. Nieuwe stallen zullen niet snel gebouwd worden. Het is een tijd om te zwerven.